խմեր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χmɛɾ]
վանկեր՝ խմ•ել
- խմել
- Կեսարիա՝ թրջած հացը շորի մեջ պահել՝ կակղելու համար
- Պոլիս, Վան, Համշեն, Չարսանճագ, Սիպ, Էվերիկ՝ ծխախոտ ծխել ◆ Սիկար մը կը խմե՞ս (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Չուպոխ խմելուն լոս կերևա (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Նարգիլեդ խմի, փոլիթիքան քո գործը չի Գուրգեն Մահարի
- Սեբաստիա՝ սահուն կերպով կարդալ, ջուր անել (դասը)
- Համշեն՝ (փխբ․) մեկին հոգեպես տանջել ◆ Խմեցին անույ դեղաքը, գերոն հոքին (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։