խմխըմ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χmχəm]
վանկեր՝ խ(ը)մ•խըմ
- Մուշ՝ քթի մեջ խոսող, ռնգախոս
- Քեսաբ՝ քթի տակ խոսող, փնթփնթան
- Գամիրք՝ ձանձրախոս ◆ Էնոր խմխըմ զուրցելեն է էս չեմ խասկնա կա։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
- Պարտիզակ, Արաբկիր, Համշեն՝ ապուշ, հիմար ◆ Խմխըմ տղա մը եղավ։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։