խնաբ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χnɑb]
վանկեր՝ խ(ը)•նաբ
- Նոր Նախիջևան՝ վուշի թելից ոլորած շատ բարակ պարան,քուշ, առասան ◆ Հածե, ինա խնապի կծիկը վի՞տեխ է, կծիկն ալ չիքա։ Ռափայել Պատկանյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։