Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խնա•մա•թոռ

Ստուգաբանություն

նույնն է՝ ԽՆԱՄԱՔԱՐ։◆ Մեր ու աղջիկ վերցրին դրին, որ էրթան թագավորի աղջիկն ուզեն,պառավն էլավ գնաց նստավ խնամաթոռք։

◆ Մեր ու աղջիկ վերցրին դրին, որ էրթան թագավորի աղջիկն ուզեն, պառավեն էլավ գնաց նստավ խնամաթոռ (Սրվ․) ։ ՎՆ․ԲՍ․նույնն է Խնամաքար․

հասուն աղջիկ ունեցողների դարպասի առջև դրված քար, որի վրա նստում էր խնամախոսության եկողը ի նշան աղջիկ ուզելու

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։