խնամակալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χnɑmɑˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խնա•մա•կալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- խնամք տանող՝ խնամող անձ ◆ Եթե (նա) որ հայր և խնամակալ է, թողնում է ամենքին ու փախչում, մենք ինչո՞ւ չպետք է հետևենք։ (Մուրացան)
- այն անձը, որին հանձնարարվում է որևէ մեկի խնամակալությունը ◆ Նրանք լինում են դպրոցների հոգեբարձուներ… հարուստ որբերի խնամակալներ։ (Րաֆֆի)
- մեկի խնամակալության տակ գտնվող (մարդ, երկիր ևն)
- մեկի հովանավորությունը վայելող, մեկի հովանավորությանն ու պաշտպանությանը ապավինած մարդ
- հետախույզի՝ լրտեսի մշտական հսկողության տակ գտնվող մարդ
- (միգ․) սովորաբար այլ անձի անգործունակություն, հաշմանդամության կամ անչափահաս լինելու պատճառով այդ անձի կամ գույքի նկատմամբ հոգ տանելու օրինական լիազորություն և պարտականություն ունեցող անձ
- (ռազմ․) զինծառայող կամ քաղաքացիական ծառայող, որն ունի իր խնամքի տակ գտնվող անձինք (երեխա, ընտանիքի այլ անդամներ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խնամածու, խնամատար, խնամարկու, հովանավոր, թևարկու, հոգատար, (հնց․) հոգածու, հանձիչ, հանձանձիչ
- դայակ, դաստիարակ
- հոգաբարձու, վերակացու, մատակարար, մեկենաս (գրք․), պատրոն (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
- Արծրուն Խանջյան, Ռազմական տերմինների անգլերեն-հայերեն համառոտ բացատրական բառարան, Երևան, 2009 — 39 էջ։