Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խնա•մա•կալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. խնամք տանող՝ խնամող անձ ◆ Եթե (նա) որ հայր և խնամակալ է, թողնում է ամենքին ու փախչում, մենք ինչո՞ւ չպետք է հետևենք։ (Մուրացան)
  2. այն անձը, որին հանձնարարվում է որևէ մեկի խնամակալությունը ◆ Նրանք լինում են դպրոցների հոգեբարձուներ… հարուստ որբերի խնամակալներ։ (Րաֆֆի)
  3. մեկի խնամակալության տակ գտնվող (մարդ, երկիր ևն)
  4. մեկի հովանավորությունը վայելող, մեկի հովանավորությանն ու պաշտպանությանը ապավինած մարդ
  5. հետախույզի՝ լրտեսի մշտական հսկողության տակ գտնվող մարդ
  6. (միգ․) սովորաբար այլ անձի անգործունակություն, հաշմանդամության կամ անչափահաս լինելու պատճառով այդ անձի կամ գույքի նկատմամբ հոգ տանելու օրինական լիազորություն և պարտականություն ունեցող անձ
  7. (ռազմ․) զինծառայող կամ քաղաքացիական ծառայող, որն ունի իր խնամքի տակ գտնվող անձինք (երեխա, ընտանիքի այլ անդամներ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. խնամածու, խնամատար, խնամարկու, հովանավոր, թևարկու, հոգատար, (հնց․) հոգածու, հանձիչ, հանձանձիչ
  2. դայակ, դաստիարակ
  3. հոգաբարձու, վերակացու, մատակարար, մեկենաս (գրք․), պատրոն (հնց․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
  • Արծրուն Խանջյան, Ռազմական տերմինների անգլերեն-հայերեն համառոտ բացատրական բառարան, Երևան, 2009 — 39 էջ։