Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խնա•մա•ցու 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. նա, որ մեկին խնամի է դառնալու ◆ Մեր թագավորի խնամացուն մի շատ իմաստուն թագավոր է։ (Ղազարոս Աղայան)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել