Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խնամիութիւն

վանկեր՝ խնա•միու•թյուն

Ստուգաբանություն խմբագրել

ամուսնությամբ հաստատված ազգակցություն բարեկամություն (ամուսիններից մեկի արյունակիցների հարաբերությունը մյուսի արյունակիցների հետ) ◆ Ջեր երկուսի խնամիությունը հաստատ մնա։
խնամիանալը, խնամի դառնալը ◆ Որոշ մարդիկ գործ են տեսնում խնամիությունն ու ծանոթությունը հաշվի առնելով։ (Դասագիրք)
(փխբ․) նույնն է՝ խնամիականություն

խնամություն, խնամիականություն, խնեամեություն, բարեկամություն, խնամավորություն (հնց․)
տե՛ս կողմնապահություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ relationship by marriage գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Кумовство (ru) ‎(Kumovstvo), свойство (ru) ‎(svojstvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։