խնամք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χnɑmkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•նամք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մեկի՝ մի բանի նկատմամբ պատասխանատվության հետ կապված հսկողություն՝ պահում ու պահպանում ◆ Նա վայելում էր մոր և եղբոր խնամքն ու սերը։ (Նաիրի Զարյան)
- մեկին գոյության միջոցներով ապահովելը՝ պահելը ◆ Հանեց իր խոսքը կենդանի և խնամքով հանձնեց տպագրյալ գրին։ Եղիշե Չարենց
- ուշադրություն՝ հոգատար վերաբերմունք մեկի՝ մի բանի նկատմամբ ◆ Նա խնամքով ծածկում է այդ իրենից։ (Մուրացան)
- խնամելը ◆ Այդ բանից հետո դեռ երես եմ ունեցել ձեր խնամքը վայելելու։ (Նար-Դոս)
- մազերի՝ մորուքի՝ մաշկի ևն անհրաժեշտ հարդարանքով պահպանելը ◆ Աշխատեցեք… խնամք տանել դպրոցի բարվոքմանը։ (Րաֆֆի) ◆ Դրանից հետո այլևը խնամք չէր տեսել։ (Անահիտ Սահինյան) ◆ Իմ ընտանիքը քաղաքական դժբախտ պայմանների պատճառով թողի քո խնամիքին։ Իմ ընտանիքը քաղաքական դժբախտ պայմանների պատճառով թողի քո խնամիքին (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խնամում, դարմանում, աչք (փխբ․)
- հոգատարություն, հոգածություն, հոգացողություն, խնամատարություն, խնամածություն, հոգ, (հզվդ․)՝ հանձանձանք, փույթ, շահուպահ
- հարդարանք
Արտահայտություններ
խմբագրել- խնամք ընդունել՝ վայելել- մեկի կողմից խնամվել, մեկի խնամքից օգտվել
- խնամք թափել
- լավ խնամել, մեծ խնամք տանել
- հոգատարությամբ մի բան անել, հոգ տանել
- խնամք տանել- հոգ տանել, հոգալ, հոգածության առարկա դարձնել
- խնամք տեսնել- նույնն է՝ խնամք ընդունել
- խնամք ուզել՝ պահանջել- խնամվելու կարիք զգալ
- խնամքի տակ ապրել՝ գտնվել- մեկի խնամքով ապրել, աշխատանքի անընդունակ կամ չաշխատող լինելու պատճառով մի ուրիշի աշխատանքի եկամուտով ապրել
- Սիրտը խնամք ընկնել, Կարեկցել, խղճալ, գութը շարժել։ ◆ Ինքդ ես ասում, թե սարդերի սիրտը խնամք ա ընկել, ետ ա բերել։ (Պերճ Պռոշյան)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։