Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•նա•վոր•վել 

Պապեն՝

  1. մեկի հետ վարվելու՝ վերաբերվելու ձևն իմանալ, սիրով վարվել
  2. կենակցել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։