խնդիկ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)ն•դիկ 

խնդիկ 1

1. Սասուն, Մուշ՝ անասունների՝ մասնավորապես հորթերի թռչկոտելը, տրտինգ տալը

Արտահայտություններ

1. խնդիկի՝ խնդկի տալ - տրտինգ տալով՝ թռչկոտելով փախչել ◆ Ձին կը կայնի, խնդկի կուտա։ Սասնա ծռեր
2. խնդիկ-խնդիկ անել - տրտինգ տալով՝ թռչկոտելով փախչել

խնդիկ 2

1. Մուշ՝ կանանց ֆեսի շուրջը կապած ասեղնագործ երիզ կամ ոսկիների շարան, ճակատնոց

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։