խնդիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)ն•դիկ
խնդիկ 1 խմբագրել
- Սասուն, Մուշ՝ անասունների՝ մասնավորապես հորթերի թռչկոտելը, տրտինգ տալը
Արտահայտություններ խմբագրել
- խնդիկի՝ խնդկի տալ - տրտինգ տալով՝ թռչկոտելով փախչել ◆ Ձին կը կայնի, խնդկի կուտա։ Սասնա ծռեր
- խնդիկ-խնդիկ անել - տրտինգ տալով՝ թռչկոտելով փախչել
խնդիկ 2 խմբագրել
- Մուշ՝ կանանց ֆեսի շուրջը կապած ասեղնագործ երիզ կամ ոսկիների շարան, ճակատնոց
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։