խնդիրք
{-hy-}}
- ՄՀԱ՝ [χndiɾkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)ն•դիրք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մեկին ուղղված դիմում՝ որևէ պահանջ՝ կարիք բավարարելու, որևէ ցանկություն կատարելու մասին, խնդրանք։ ◆ Իմ խնդիրքիս վրա գիրքեր կը բերեր ինծօ կարդալու համար։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Պարոն Շահյանը, խնդրում եմ` մի մերժեք խնդիրքս։ (Նար-Դոս)
- ◆ Ամեն կողմից ուղարկում են շատ նամակներ ու խնդիրք։ Հովհաննես Թումանյան
- ◆ Մեծ թույրերը սուլթանի խնդիրքով ներկա էին։ (Ղազարոս Աղայան)
- ◆ Աղ ու հացող, լաց ու թացով առաջն ելավ, խնդիրք արավ։ Հովհաննես Թումանյան
- ◆ Գարեգին առիթ գտավ յուր խնդիրքն ներկայել։ Տիգրան Կամսարական
- ◆ Խնդիրք ունեմ, փորձանք է եկել գլխիս։ (Ակսել Բակունց) ◆ Մի խնդիրք ունեմ, շատ եմ ցանկանում, որ չմերժես։ (Վահան Թոթովենց)
- ◆ Հեզ ու խոնարհ խնդիրքի կեցան։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խնդրանք, խնդրվածք (հնց․)
- տե՛ս դիմում
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։