Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)ն•դ(ը)լ•մանց

Կարին՝ ուրախացած, ցնծալով ◆ Մարթը շնորհակալ գըլլի, խնդլմանց գուքա տուն։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Տղաքը մորն օր տեսան, խնդլմանց վազեցին ընկան գիրկը։ (Ձեռագիր) ◆ Խնդլմանց կվազեն, կառնեն տղան կիգան։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Չարախնդորեն-Թագավոր ապրած. աղեկ կեղնա քի պստիկ ավճին էրթա քանի մի հատ լե ասլընի փոստ բերի ◆ Թագավորե կըսե. «թեզ կանչեք»։ Խնդալմանց խզմաթքարներե կը վազեն, կառնեն տղան կիգան։ Ինչ գիտնար քի կորսնցելու հմար է։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։