Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)ն•դ(ը)•լու 

  1. Ջավախք՝ ծիծաղելի, ծիծաղելու արժանի ◆ Նա էնքան խնդլու բաներ կպատմեր, օր մարթու ուշքը կերթար։ (Ձեռագիր) ◆ Այսպես մի խնդլու հայտարարություն թող տխին։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Խնդըլուն ըլլիլ, Այնչափ ուրախանալ ◆ Ձիուն առնողը խնդըլուն գըլլի, օր արժան ձի առավ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։