խնդխնդուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χndχnduk]
վանկեր՝ խ(ը)նդ•խ(ը)ն•դուկ
- Նոր Ջուղա՝ երևակայական բույս, իբր որի սերմն ուտողը սկսում է ծիծաղել, խնդացնողին ◆ Ի՞նչ ես այդքան ծիծաղում, խնդխնդուկի սերմ ես կերե՞լ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։