Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•դում

Ստուգաբանություն խմբագրել

խնդալը, խնդալից
խնդություն, խինդ, ուրախություն ◆ Անց են կենում սեր ու խնդում, գեղեցկություն, գանձ ու գահ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բերում են հանգիստ է։ Հոգուս խնդում: (Վահան Տերյան)
ծիծաղ

խինդալի, ուրախ ◆ Խնդում երեսով։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Խնդում անենք, թե հանգ գնաք, Չմոռանաք ձեր Դավթին։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ радость (ru) ‎(radostʹ), веселье (ru) ‎(veselʹje), радостный (ru) ‎(radostnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։