Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•դուք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

ԽՆԴՈՒՔ, Պոլիս, Սեբաստիա, Խարբերդ, Համշեն՝ ԽՆԴՈՒԳ, 1․ Ծիծաղ, խնդալը

2․Շատ ծիծաղկոտ։ ◆ Խնդուգ ախճիգ։

Գոյական


  1. ծիծաղ, քրքիջ ◆ Լուրջ…ամեն տեղ միևնույն խնդուքը պատճառեց։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  2. ծաղր

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս խնդություն
  2. ծիծաղ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  • Խնդուքը բռնել, 1․ Ծիծաղը զսպել։

2․ Սկսել ծիծաղել։

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել