խնդրակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χndɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խըն•դրակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԽՆԴՐԱԿ, 1 ՆԲ Շիր․ Պապեն, Մուշ՝ Հյուրեր հրավիրելու համար հատուկ ուղարկվաց ծառա կամ փոքր տղա։ 2․Քսբ (խնտրակ) Ծաղրի առարկա (մարդ)։
Գոյական
- հրավերք։ ◆ Եթե իմանայի խնդրակներ կուղարկեի նախարարներին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Շատերն կցանկանան աղջիկն ինի տալ, Օրը հազար տեղից գալիս են խնդրակ։ (Ջիվանի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- հրավիրակ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԾաղրի առարկա
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։