խնկաբույր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χŋkɑˈbujɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)ն•կա•բույր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- խնկի բույր` հոտ, խնկահոտ ◆ Լուսնին տակ կարդացի ժամադրչեր խնկաբույր: (Դանիել Վարուժան)
- (փխբ․) շատ հաճելի` անուշ բույր ◆ Մնաք բարով, արև, գարուն, խնկաբույր ծաղիկներ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- խնկի բույր ունեցող` տարածող, խնկահոտ բուրող ◆ Մոկը սեղանից խնկաբույր ծխում, վառվում է հանգիստ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Պրոֆեսորը հոտոտում էր ծաղիկների խնկաբույրը: Անահիտ Սեկոյան ◆ Օդն է արբել խնկաբույրով։ Գրքերից
Հոմանիշներ խմբագրել
- խնկահոտ, խնկահոտություն, խնկաբուրմունք
- խնկաբուրիկ, խնկահոտ, խնկանույշ, բուրանուշ, խնկոտ, խնկաթաթախ, անուշաբույր, անուշահոտ
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։