Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•կա•լոճ

Ստուգաբանություն խմբագրել

ԽՆԿԱԼՈՃ, Սեբաստիա, Քղի, Չմշկածագ, Սասուն՝ ԽՆԿԱԼՈՋ, ԽՆԿԱԼՈՒՋ, Ալոճի ընտիր՝ հոտավետ տեսակը՝ սպիտակ կամ դեղնագույն և քաղցրահամ։

խնկալոճենու պտուղը ◆ Էն որ քեզ պիտի…կարմրացնի աշնան խնկալոճի պես։ Խաչիկ Դաշտենց

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։