Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խնկարկեալ

վանկեր՝ խ(ը)ն•կար•կյալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. (հնց․) խնկարկված, խունկ ծխված ◆ Անուշ կը բուրեին անտառին մայրերը, կարծես տաճար մը կար խնկարկյալ: Տիգրան Կամսարական

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել