Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խնկարկուել

վանկեր՝ խ(ը)ն•կար•կը•վել

Ստուգաբանություն խմբագրել

խնկարկել ◆ Վանքի խնկարկված օդը։ (Վիգեն Խեչումյան)
անուշահոտությամբ համակվել ◆ Որքան ախորժ ազդում էր հովասուն օդի թարմությունը՝ խնկարկված բյուրավոր ծաղիկների անուշահոտությամբ։ (Րաֆֆի)
անուշ բուրմունքով սփռվել ◆ Բույր ու համբույր էր խնկարկվում չորս դին։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։