Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խնջոյք

վանկեր՝ խըն•ջույք 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *khendhi-o-՝ *khendh- «խնդալ» արմատից. հմմտ. հայերեն խինդ, խինծ (խնծիղ), միջին պարսկերեն xandītan:

Գոյական

  1. ճոխ հյուրասիրությամբ հանդիսավոր հացկերույթ, խրախճանք ◆ Պետք է իմ լուրը այս մեծ խնջույքի պտուղը լինի։ Շեքսպիր ◆ Եվ ծայր տվին խնջույքներն ու գինարբուքները։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. (խոհր․) մտերիմների, հյուրերի ուրախ հավաք երգ ու պարով, երաժշտությամբ, հաճելի կերուխում

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. խնճույք, խրախճանք, կերուխում, ճաշկերույթ, հացկերույթ, գինարբուք, քեֆ, կոչունք, կոնծաբանություն, սեղան, խրախություն, խրախանություն, հարկինք, զբոսախնջույք, շքասեղան
  2. խրախություն, խրախունք, հարկինք

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. խնջույք տալ - հանդիսավոր ճաշկերույթ՝ հրավերք կազմակերպել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։