խշիկ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•շիկ 

խշիկ1

1. Ղարաբաղ՝ դաղած՝ այրած յուղ, որ լցնում են կերակրի վրա
2. Բալու, Քղի՝ յուղի մեջ տապակված սոխի մանրուք, սոխարած

Արտահայտություններ

1. խշիկ անցնել վրան, խշիկ էնել - սոխառած անել և լցնել կերակրի վրա

խշիկ2

1. Նոր Նախիջևան՝ գործ է ածվում միայն կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

1. խշիկը գլխուն զարնել - խիստ ցավել, ուժեղ ցավ զգալ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։