Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)շ•խ(ը)•շալ

Ստուգաբանություն

ԽՇԽՇԱԼ1, Արաբկիր, Երևան, Ղարաբաղ, Վան՝ Բնաձայնական բառ է հոսող ջրի, տերևների սոսափյունի, եռացող թեյի, խորովվող մսի, զգեստի շրշյունի, ականջի մեջ լսվող աղմուկը որակելու համար։
ԽՇԽՇԱԼ2, 1․ Պոլիս, Արաբկիր, Խարբերդ, Հաճն՝ ՆՆ Մարաշ, Պարտիզակ, Վան՝ և այլն, ԽԺԽԺԱԼ, Սաստիկ ցավել, մորմոքվել, կսկծալ (վերքը):2. Կեսարիա՝ Ցավից սարսռել։
3․ Խիզան, Սեբաստիա, Տարենտե՝ Սաստիկ ցավ զգալ ոսկորների մեջ։4․ Հոգեկան ծանր վիշտ ունենալ, մեկին ցավել, վշտացնել։◆ Սիրտս խշխշաց, ատանկ տխուր բան չէի տեսել:Եր 5․ Ադանա, Բալու, Զեյթուն՝ Սրտնեղություն, հոգեկան տագնապ ունենալ։6․ Սաստիկ կերպով լալ։7․ Էվր Վախից դողդողալ։

խշխշոց հանել, իրար շփվելով խշշալ ◆ Խշխշաց զգեստը, ինչպես թե քամին անցավ չոր խոտերի վրայով։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ծառերը ծռծռում են, խածամը խշխշում է։ Հովհաննես Թումանյան
խշխշոցով հոսել ◆ Հասկերը ոսկի… խշխշում են հով զեփյուռից։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ шуршат (ru) ‎(šuršat), зашуршать (ru) ‎(zašuršatʹ), шалестеть (ru) ‎(šalestetʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)շ•խ(ը)շ•ալ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։