խշշան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χʃːɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խըշ•շան 

Ստուգաբանություն

ԽՇՇԱՆ, Արարատյան՝ 1. Խշխշալու ձայն հանող, խշխշացող (ջրի, հագուստի և այլն)։ 2. Այգիներում ծառերից՝ փայտե ձողերից կախված առարկաներ, որոնք քամուց շարժվելով խշշոց են հանում և թռչուններին փախցնում։

Ածական

1. խշշացող, խշխշան

Գոյական

1. այգիներում ծառերից փայտե ձողերից և այլնի կախված առարկաներ, որոնք քամուց շարժվելով խշշոց են հանում (թռչուններին փախցնելոլ համար)
2. տե՛ս ծնծղա

Հոմանիշներ

1. տե՛ս խշխշան
2. ծնծղա

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։