խշտակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χʃtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)շ•տակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Անթատակի եռանկյունաձև կտոր, որով շապիկի կամ հագուստի թևերն են միացնում։ ◆ Արխալուխդ ձևեցի, էս խշտակն ա, էս թևերը (Ամ․)։ ◆ Շապկիդ խշտակը պակսեց (Ամ․)։
Գոյական
- նույնն է` խշտիկ
Հոմանիշներ խմբագրել
- խշտեկ, աշխորդ (հագուստի անթատակի կտոր, քրտինքից մաքուր պահելու համար) (ժղ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։