Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•շ(ը)ր•տուք

Ստուգաբանություն

նույնն է` խշրտյուն ◆ Սիկարեթի խշրտյունը միայն կը խղեր լռությունը։ Տիգրան Կամսարական ◆ Ուշադրությունը գրավում էր մի օտարոտի խշրտոցը։ (Րաֆֆի) ◆ Խշրտոցով իրար էին կչում մեր ատամները։ (Ակսել Բակունց) ◆ Դուրսը ավելի որոշ խշրտուք մը լսվեցավ։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Տերևներուն խշրտուքեն զատ ոչինչ կը խռովեր մեր կարճատև առանձնությունը։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։