Հայերեն

վանկեր՝ խո•զա•նուտ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) խոզանով (հնձած հացահատիկային բույսերից մնացած խոտով, ցողունով) պատած արտ ◆ Արևմուտքում, լերկ սարի լանջին մորուսի նման կախված էր խոզանուտ ու մութ անտառը։ «Գրական թերթ»

Աղբյուրներ

խմբագրել