Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•զա•րած 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. խոզեր արածեցնող հովիվ։ ◆ Կիրակոսի տղին ճանաչում ես, էն խոզարածին։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Խոզարած հոտաղները գոտեխաղ էին խաղում։

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. խոզապահ։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել