խոխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խոխ
խոխ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԽՈԽ¹, # Պապեն՝ Մոկս՝ Շատախ՝ Ռշտունիք՝ Խիզան՝ Դեղձ։ Նույնն է՝ ԽՈՒԽ¹։
- Արաբկիր՝ Քեսաբ՝ Սեբաստիա՝ Խոշոր ալյուր։
- Հաճն՝ Դեղձի կամ տանձի չիր։
ԽՈԽ², Քեսաբ՝ Ճյուղերից շինած հյուղակ բանջարանոցում։ ԽՈԽ³, Սասուն՝ Մուշ՝ # Գլուխ։
- Գանգ։ ◆ Գետը կը կատղի, ուր ափեր քանդելով կը հասնի գերեզմընոց, մարդու մե խոխ կառնե ուր պտոտներու մեջ, կերթա։ Բնս ◆ Վաճառականը գերեզմանի մոտ խոխ մը կը գթնա, կը վերո ուր ճակատագիրը կը կարդա։ (Ձեռագիր)
- ԽՈԽ, Զմյուռնիա՝ Երզնկա՝ Եվդոկիա՝, Խոխո, Սեբաստիա՝ Տարենտե՝ Գոմեր՝ Երևակայական էակ, երբեմն էլ ճիլից՝ կնյունից շինած տգեղ և ահռելի կերպարանք, որով վախեցնում են երեխաներին։
- ԽՈԽ, տե՛ս ԽՈՒԽ¹։
Գոյական
խմբագրել- տե՛ս խուխ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
խոխ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ արաբերեն xauxa:
Գոյական
խմբագրել- դեղձ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։