խոհարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔhɑˈɾɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խո•հա•րար
Գոյական
- ճաշեր և առհասարակ ուտելեղեններ պատրատելու մասնագետ՝ վարպետ ◆ Կերակուր եփելու համար խոհարարներ կային։ (Րաֆֆի) ◆ Ուտելիքի համը ոչ միայն ճաշի պարագաներից է կախված, այլև խոհարարի վարպետությունից։
- (խոհր․) կերակուրներ, ուտելիքներ պատրաստող, արհեստավարժ, որը պետք է գիտենա մթերքների ճիշտ նախապատրաստումն ու սննդարար կերակուրների պատրաստման գաղտնիքներն ու հմտությունը, ծանոթ լինի բնախոսության, քիմիայի բնագավառներին, նաև մեխանիկական, էլեկտրական և այլ սարքերի հետ, որոնց հետ անմիջական առնչվում է
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հնց․)՝ խոհագործ, խոհամոք, խահարար, խահագործ, խորտկարար, խավծարար
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։