Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոճ•կոր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. խոզի ձագ։ ◆ Այդ մարդը շալակել էր գինու տակառը, որի վրա նստել է մի գեր խոճկոր։ (Ակսել Բակունց) ◆ երեխան… մորթվող խոճկորի ճղճղոց արձակելով դուրս պրծավ։ (Անահիտ Սահինյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. գոճի։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել