խոյանք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔjɑŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•յանք 

Ստուգաբանություն

խոյ+ան+ք

Գոյական

1. խոյանալ
2. հարձակում, գրոհ ◆ Հայացքում կար… մոլեգին պայքարներում կռովի խոյանք։ Դերենիկ Դեմիրճյան
3. բուռն ընթացք, թափ ◆ Խրոխտ խոյանքով մը վերջին թնդանոթն այն… լեռան կատարըն հանեցի։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Ու անցան ինևային ոսկի գագաթներն ազատաբար խոյանքներով։ Սիամանթո
4. մտավոր թռիչք (փխբ․) ◆ Մեր դեմ բացել ես անծիր ասպարեզ խոսքի, խոյանքի, խիզախումների։ ◆ Տանում է ինձ դեպի խոյանք մի անդուլ։ Եղիշե Չարենց
5. վսեմ մտահղացում՝ ձգտում՝ նպատակադրում (փխբ․)
6. դեպի վեր խոյացում՝ սլացք (փխբ․) ◆ Մեծ ու փոքր աշակերտներուն խոյանքովը վեր կը բարձրանա անիկա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
7. ◆ Այնքան անց էր նա մտքիս խոյանքից։ Շեքսպիր

Հոմանիշներ

1. սլացք
2. սլացում
3. թռիչք

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։