Հայերեն բարբառային բառ

խոն 1 խմբագրել

վանկեր՝ խոն 

  1. Գանձակ՝ ընդեղեն, հացահատիկ չափելու աման, կոտ ◆ Մի խոն ցորեն տուր

Արտահայտություններ խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

խոն 2 խմբագրել

վանկեր՝ խոն 

  1. Սեբաստիա, Բալու, Գամիրք՝ հացի սեղան (ուղղանկյունաձև կամ բոլորաձև) ◆ Խոնին վրա հաց պանիր տրին (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. խոնը դնել- հացի սեղան պատրաստել, հացի նստել ◆ Խոնը տըրեք հաց կերեք (Ձեռագիր)

Հայերեն բարբառային բառ

խոն 3 խմբագրել

վանկեր՝ խոն 

  1. Համշեն՝ իջևանատուն, խան
  2. (փխբ․) անմաքուր՝ կեղտոտ տեղ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։