Հայերեն

«խոնավ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոնաւ

վանկեր՝ խո•նավ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Փոխառություն հավանաբար իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը հավաստված չէ։

Ածական

  1. խոնավությամբ ներծծված, տամուկ, գեջ ◆ Հողի խոնավ կուրծքն էին կրծում։ Հովհաննես Թումանյան
  2. մեծ չափով խոնավություն ունեցող ◆ Նրանց ձգված մկաններում ուժն է նստել խոնավ հողի։ Եղիշե Չարենց
  3. մեծ քանակությամբ տեղումներով, տեղումների մեծ քանակություն ունեցող ◆ Նրա խոնավ, ցածլիկ սենյակներում ապրում էր մի գաղթական նաիրցի։ Եղիշե Չարենց
  4. ջրակալած, թաց (աչքերի՝ մաշկի մասին) ◆ Պահպանվում է տաք և խոնավ կլիմա։ (Րաֆֆի)
  5. (փխբ․) մեղմ, բարի ◆ Ներս կը մտնեին… կազդուրվելու այս կնոջ տաք ու խոնավ նայվածքեն։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Թուրվանտա Քորոն գրեթե խոնավ աչքերով դուրս եկավ աղքատ Ղազարոսի տնից։ (Վահան Թոթովենց)

Գոյական

  1. (հզվդ․) անձրև ◆ <<Աշուն էր, երկինքը ամպել էր, խոնավ էր գալու>>։ ◆ Ներս կը մտնեին… կազդուրվելու այս կնոջ տաք ու խոնավ նայվածքին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  2. (խոհր․) մթերքի և այլնի հեղուկի ավելորդ քանակ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. թաց, տամուկ, գեջ, գիջին, նամ, նամետ, խոնավային, գիջալից, գիջային, նայ (հնց․), տեն (գվռ․), տենոտ
  2. անձրևային, անձրևոտ, թունոտ, թուն-թաց (գվռ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։