խոնավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔˈnɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոնաւ
վանկեր՝ խո•նավ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն հավանաբար իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը հավաստված չէ։
Ածական
- խոնավությամբ ներծծված, տամուկ, գեջ ◆ Հողի խոնավ կուրծքն էին կրծում։ Հովհաննես Թումանյան
- մեծ չափով խոնավություն ունեցող ◆ Նրանց ձգված մկաններում ուժն է նստել խոնավ հողի։ Եղիշե Չարենց
- մեծ քանակությամբ տեղումներով, տեղումների մեծ քանակություն ունեցող ◆ Նրա խոնավ, ցածլիկ սենյակներում ապրում էր մի գաղթական նաիրցի։ Եղիշե Չարենց
- ջրակալած, թաց (աչքերի՝ մաշկի մասին) ◆ Պահպանվում է տաք և խոնավ կլիմա։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) մեղմ, բարի ◆ Ներս կը մտնեին… կազդուրվելու այս կնոջ տաք ու խոնավ նայվածքեն։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Թուրվանտա Քորոն գրեթե խոնավ աչքերով դուրս եկավ աղքատ Ղազարոսի տնից։ (Վահան Թոթովենց)
Գոյական
- (հզվդ․) անձրև ◆ <<Աշուն էր, երկինքը ամպել էր, խոնավ էր գալու>>։ ◆ Ներս կը մտնեին… կազդուրվելու այս կնոջ տաք ու խոնավ նայվածքին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- (խոհր․) մթերքի և այլնի հեղուկի ավելորդ քանակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- թաց, տամուկ, գեջ, գիջին, նամ, նամետ, խոնավային, գիջալից, գիջային, նայ (հնց․), տեն (գվռ․), տենոտ
- անձրևային, անձրևոտ, թունոտ, թուն-թաց (գվռ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։