Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խոն•գալ 

  1. Համշեն՝ եգիպտացորենի ցողունը իր վրայի պտուղներով կոթի կողմ շրջելը և հանգույցով կապելը ◆ Լազդին խոնգալնին գախ էրավ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։