Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խոն•գալ 

  1. Համշեն՝ եգիպտացորենի ցողունը իր վրայի պտուղներով կոթի կողմ շրջելը և հանգույցով կապելը ◆ Լազդին խոնգալնին գախ էրավ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։