խոնչա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔnˈt͡ʃʰɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խոն•չա
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Լոռի՝ Բորչալու՝ Թբիլիսի՝ Կարին՝ Ապարան՝ Բալու՝ Քանդակ՝ Մալաթիա՝ և այլն, ԽՈՆՉՈՆ, Հաճն՝ Փայտե կլոր սեղան շատ կարճ ուտելով՝ վրան կերակուր ուտելու կամ հաց թխելու համար, նույն է՝ ԽՈՆ։ ◆ Խոնչան թիր հաց ուտենք (Ձ)։ ◆ Ան միամիտ կախվի կը թնդիր ու խոնչան կորզե կը բերնին։ Ավետիս Ահարոնյան
- Արարատյան՝ Թբիլիսի՝ Գանձակ՝ Ղազախ՝ Վան՝ Մեծ ափսե՝ մատուցարան, սկուտեղ՝ ծանրաբեռնված ուտելողենով, աղանդներով, խմիչքով, մրգեղենով, ու ծաղիկներով, որ մատուցվում է որևէ տոնի առթիվ։ ◆ Տանտիկինը խոնչեն տարեմուտ կու շնահավուրեր։ (Գարեգին Սևունց)
- Արարատյան՝ Ղարաբաղ՝ Շամախի՝ Բաղեշ՝ Մալաթիա՝ Սեբաստիա՝ Պեսայի տնից հարսանիքի նախորդ երեկոյան հարսնացուի տունն ուղարկված փաթթոցը՝ կապոցը մրգերով հագուստեղենով (նույնը՝ խնամու կողմից խեսային)։ ◆ Ում տունը որ այսօր նորափեսան շնորհավորենք էր գնացել՝ մի մի խոնչա՝ յոթ տեսակ կերակրով ուղարկել էն նորահարսին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Վարդիթերի ախպորը էս տարի նոր են պսակել․ խնամոնց տնից սրանց տունը մի խոչա էկավ։ (Պերճ Պռոշյան)
- Սեբաստիա՝ Պանդխտությունից վերադարձողին մատուցվող նվեր։
Գոյական
- մատուցարան (գվռ․) ◆ Դրավ լիքը խոնչեն նրա առաջին։ Հովհաննես Թումանյան
- մատուցարանի միջի ուտելիքը կամ այլ արժեքավոր իրեր, որ պատրաստվում են հանդիսավոր և տոն օրերի համար իբրև նվեր ◆ Մեկը թաբաղի մեջ գլխի վրա տանում էր խոնչան: (Ակսել Բակունց) ◆ Պարում էին կանայք գլուխներին խոնչային սինիներ։ Սերո Խանզադյան
- փայտե կլոր սեղան ◆ Կոդակն իսկույն մոռացավ իր վիրավորանքը և արագ նստեց խոնչայի մոտ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս մատուցարան
- սեղան
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։