խոնջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔnd͡ʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոնջ
վանկեր՝ խոնջ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ծագումն անհայտ է։
Ածական
- հոգնած, խոնջացած ◆ Դեպի իրեն էր քաշում խոնջ ուղևորին։ (Մուրացան) ◆ Փոշոտ ու խոնջ ոտքերն նետեց, ուր հայ կար։ Պետրոս Դուրյան ◆ Առաջին անգամ պահ մը կանգ առավ շնչասպառ, խոնջ: Եր
- թել, կապ, խրաց ◆ Աղջիկները աղբյուրի մոտ թողեցին մազերի չոր ծաղիկները, ոսկի խոնջը: (Մամուլ)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս հոգնած
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։