խոշաբ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔˈʃɑb]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խո•շաբ
Ստուգաբանություն
խմբագրել1․ Ջավախք՝ Վան՝ ԽՈՇԱՊ, Խոտուրջուր՝ Սեբաստիա՝ Բալու՝ Պարտիզակ՝, ԽՈՒՇԱՊ, Սեբաստիա՝ Բալու՝ Ջավախք՝, ԽՈՇԱՖ, Ամասիա՝ ՆՆ Համշեն՝ Չոր թթից, չիրից, չամից և այլն չոր մրգերից պատրաստված կոմպոտ։ ◆ Խոշավ սև շլորեն ու չորցած ճանճուլեն կենին (Ձ)։
- ՆՆ Պարտիզակ՝ Մարզվան՝ Արևի տակ կամ փռի մեջ չորացրած միրգ։
- Պարտիզակ՝ Բալու՝ Մրգաջուր, օշարակ։ ◆ Եղիշե Դուրյանը խոշաբ շատ կսիրեր։ Գուրգեն Մահարի
Գոյական
- տե՛ս չամչարակ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- Խոշապին ջուրը հատավ, Սեբաստիա՝ Այլևս խոսելու՝ առարկելու բան չմնաց։
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։