Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խո•շակ 

  1. Ղարաբաղ՝ մեջը դատարկ, փուչ ◆ Խուշակ ցորեն։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Խոշակ կաղին։ Ընկույզ կոտրեցի՝ խոշակ էր։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. մուր (ցորենի)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. Խոշակ ընկնել, Արտը փչանալ, ցորենի փոխարեն հատիկի մեջը մուր լցվել ◆ Արտերը խոշակ ընկան։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։