խոշխորոն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔʃχɔˈɾɔn]
վանկեր՝ խոշ•խո•րոն
- Համշեն՝ լայն ու տձև, անշնորհք (շոր) ◆ Ալի՞ իդա խոշխրիցավ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։