Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խող•տան•գել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. տանջել, չարչարել ◆ Բոլորիդ խոշտանգելով մեռցնել կտամ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ամայի և մեծ տան մեջ մնացել էին երկու ամուրի և խոշտանգում էին իրար։ (Վահան Թոթովենց)
  2. (փխբ․) հոգեկան տառապանք՝ տանջանք պատճառել ◆ Լսվեց մի ուրիշի սրտակեղեք շիվանը, տարածուն, համայնական շիվան, որ որքան մոտենում էր, այնքան խորանում, բզկտում, խոշտանգում լսողների ականջը։ (Վահան Թոթովենց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տանջել, չարչարել, տանջահարել, ծեծել, լլկել, տառապեցնել, կտտել, գանահարել, խվել, կոշկոճել, տվայտել, խշտել, թոպել, կոշել, կոփել, տոշկել, լմկել, չարչրկել, տրորկել, տանջամահ անել, տանջահար անել, հալումաշ անել, հոգին հանել, հոգին բերանը տալ, կիսամորթ անել, կաշին առնել, կաշին տիկ անել, կաշին դաբաղել, կաշին քերթել, միսը բերանը տալ, միս ու աղցան անել, միս ու ոսկոր անել, միսը կտրել ռեխին դեմ անել, ծուխը քթիցը հանել, քարեքար տալ, քոռ դանակով մորթել, քոռ սղոցի տակ դնել, բուրդը բամբակը գզել, բուրդը տալ, բուրդը քամուն տալ, բուրդը գզել, մեծ կտորը բկումը թողնել, ծեծ ու ջարդ տալ, ջարդ ու խուրդ անել, մեջքը փորից կակուղ դարձնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել