խոպան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔˈpɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոպան
վանկեր՝ խո•պան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
- Պապեն՝ Պարապ. անգործ, անբան, գործ անել չսիրող։ ◆ Խոպան խոպան կոլըրվեն։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Վան՝ Տգեղ, անկիրթ, բիրտ։
Գոյական
- չմշակված հող ◆ Ու խոպանը տրակտորով վարել էին կրկնակի։ (Գարեգին Սևունց)
- վարած հողի անվար մնացած շերտ
- չներկված, չմշակված, կորդ մնացած ◆ Այն կողմ ծավալվում էր ամայի և խոպան երկիրը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Գուցե ծաղկեցնես խոպան արտերը։ Հովհաննես Թումանյան
- անտարբեր, անզգա, զգացումից զուրկ ◆ Օգտագործման օրինակ չկա(см. խորհուրդներ).
- չզարգացած, անկիրթ մնացած(փխբ․) ◆ Եվ երդով հերկեց մտքերը խոպան։
- լավ չանած, նոսր բուսած (փխբ․) (հզվդ․) ◆ Ներս մտավ խոպան մորուքով մի քահանա։ Ստեփան Զորյան
- ◆ Երկրի կեսը հաճախ մերկ և խոպան էր մնում։ Եղիշե Չարենց ◆ Ինչո՞ւ ես թույլ տվել, որ այս դաշտերը խոպան մնան։ (Հրաչյա Քոչար)
Հոմանիշներ
խմբագրել- անմշակ, խամ, անվար
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։