Հայերեն

վանկեր՝ խո•պան•չի 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) խոպան գնացող, խոպանում ածխատող ◆ Թող ղեկավարությունն ամաչի, որ գյուղացին դառնում է խոպանչի: -Ոզնի ◆ Այդ բոլոր խոպանչիները անալի աղ են։ -Ավանդարդ

Աղբյուրներ

խմբագրել