Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•պո•պա•վոր 

Ածական

  1. խոպոպներից կազմված, գանգուր ◆ Ռիման…հարդարում էր խոպոպավոր մազերը։ Ստեփան Զորյան
  2. խոպոպներ ունեցող ◆ Բռնեց նրա խոպոպավոր գլուխը և սեղմեց իր բաբախող լիքը կրծքին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Շիկահեր մի էակ էր՝ մազերը ճակատի վրա խապոպացրած։ (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե´ս գանգուր

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել