Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խոռ•ճել 

  1. Վան, Շատախ, Ալաշկերտ, Բաղեշ՝ անարգաբար թաղել (առանց որևէ ծիսակատարության) ◆ Էլանք էն պոպոզան դարի վերեն, ուրտեղ մեր Հայկ նահապետ Բելին սպանեց ու խոռճկեց: (Գ․Շերենց)
  2. թաքցնել, պահել ◆ Պղինձը ո՞ւր ես խոռճկել: ՀԲԲ
  3. մեկին տանել կորցնել՝ անհայտացնել ◆ Մարդուն տարա, ով գիտե, ուր խոռճկեց: (Ձեռագիր)
  4. երեխային զոռով կերակրել՝ կերցնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։