խոսագողություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔsɑɡɔʁutʰˈjun]
վանկեր՝ խո•սա•գո•ղութ•յուն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) խոսագուղությամբ սբաղվել ◆ Միջքաղաքային հեռախոսավարձի կտրուկ թանգացումը ծնվել է խարդախության կամ ավելի ճիշտ՝ հանցագործության նոր տեսակի՝ խոսագողություն:
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։