խոսակցել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔsɑkˈt͡sʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խո•սակ•ցել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- մեկի հետ խոսել խոսքի բռնվել, իրար հետ խոսել, զրուցակցել ◆ Ճանապարհին փորձեցի խոսակցել նրա հետ։ (Րաֆֆի) ◆ ՄԱրդպետունի իշխանի հետ խոսակցելը ձանձրույթ չի պատճառիլ ինձ։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- զրուցել, խոսել, զրուցակցել, զրույց անել, քչփչալ, փսփսալ , կաճառել , ժգլել, մժլել, խորաթել, խորաթա անել, կալաճել, կալաճի անել, խոսվռտել խնհամ, բերան-բերանի տալ, քիթ-քթի տալ, ռեխ-ռեխի տալ, պռոշը-պռոշին կպցնել, պռոշը-պռոշին տալ, շոռ տէսլ, կտուց-կտցի տալ։ Բանակցել, տեսակցել։
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։