Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոս•տել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

ԽՈՍՏԵԼ,

  1. Պոլիս՝ ՆՆ Կարին՝ Սեբաստիա՝ Մալաթիա՝ Արաբկիր՝ Խարբերդ՝ Մուշ՝ և այլն, ԽԻՍԴԳԻԼ, Զեյթուն՝ Խուսդիլ, Քեսաբ՝ Համշեն՝ Սաստիկ ցավել, ցավի սուր ծակոցներ զգալ, կսկծալ։ ◆ Եվ խոստում էր վերքս անբույժ։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ալ փորը չի՞ խոստեր։ (Թլկատինցի)
  2. Մարզվան՝ Սիրտը կսկծալ։
  3. Խարբերդ՝ Փորլուծ ընկնել։
  4. Պոլիս՝ Չարչարել, նեղել։ ◆ Հերիք խոստես տղան։ (Հրաչյա Աճառյան)
  5. Կարին՝ Ասլանբեկ՝ Ականջում ղժժոց լսվելը, ականջը ձայն տալ։ ◆ Ականս խոստե կը։ (Ձեռագիր)
  6. Պարտիզակ՝ Վիրավորանք հասցնել, խայթել։

Չեզոք բայ

  1. ցավել, կսկծալ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ցավել, տրփտլ, ծակել (սիրտը)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել