Հայերեն

«խոստովանել» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոս•տո•վա•նել

Ստուգաբանություն

իր հետ կապված որևէ բան՝ իբրև գաղտնիք պահվող իր որևէ արարքը հայտնել մեկին՝ բացել մեկի առջև։ Դատարանում նա խոստովանեց իր հանցագործ արարքները։
հանձն առնել, իր մասին ասվածը՝ իրեն վերագրվող բանը ճշմարտություն համարել։ Նա խոստովանում Էր, որ ինքը փչացած մարդ է (Շեքսպիր)
ասել, հայտարարել, ուրիշներից չպահել՝ չթաքցնել։ Ես համարձակ խոստովանում եմ… աշխարհի առջև իմ սերը (Հ. Թումանյան)
ընդունել, հաստատել մի բան իբրև իրողություն՝ ճշմարտություն։ Պետք է խոստովանել, որ նա տաղանդավոր մարդ է։
(եկեղ․) իր մեղքերը զղջալով հայտնել քահանային։

խոստովանվել, ընդունել, հանձն առնել, մեղքը վիզն առնել (ժղ․)` մեղքը շլինքն առնել, վզովն առնել, վիզ կալնել, ճիտն առնել, մեղքը շլիքն առնել, վրան առնել, մխուր գալ
ասել, հայտարարել, բացվել (փխբ․) սիրտը բացել
զղջալ, մեղանչել, խոստովանք անել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ confess գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сознаваться (ru) ‎(soznavatʹsja), сознаться (ru) ‎(soznatʹsja), признаваться (ru) ‎(priznavatʹsja), признаться (ru) ‎(priznatʹsja), признавать (ru) ‎(priznavatʹ), признать (ru) ‎(priznatʹ), покаяться (ru) ‎(pokajatʹsja), исповедоваться (ru) ‎(ispovedovatʹsja), исповедаться (ru) ‎(ispovedatʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։